28 / 32
28
40 lat LW Bogdanka S.A.
Lubelskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysło
wego. Pierwszym przedsiębiorstwem, które rozpo-
częło roboty zawiązane z budową szybów na terenie
przyszłej Kopalni Pilotującej Lubelskiego Zagłębia
Węglowego, jeszcze przed podjęciem uchwały 15/75,
było Przedsiębiorstwo Poszukiwań Nafty i Gazu „WO-
ŁOMIN”. PPNiG wykonywało wcześniej otwory badaw-
cze, a później mrożeniowe dla głębienia szybu II.
W lutym 1975, w miejscu budowy szybu I, Nafto-
projekt Krosno wykonał płytę betonową, na którą
nasunięto dwa aparaty wiertnicze typu OP 1200 dla
odwiercenia 44 sztuk otworów mrożeniowych. Łącznie
odwiercono znacznie więcej otworów z powodu ich
znacznego skrzywienia. Skrzywienie otworów mro-
żeniowych, z których każdy miał długość ok. 720 m,
uniemożliwiało zamknięcie płaszcza mrożeniowego,
a tym samym ochronę szybu przed zalaniem.
9 października 1975 zakończono wiercenie otwo-
rów mrożeniowych na szybie I i przystąpiono do likwi-
dacji betonowej płyty, wykonując jednocześnie tzw.
piwnicę mrożeniową.
W listopadzie 1975 ukończono prace związane
z opuszczaniem rurek mrożeniowych do wykonanych
otworów. W grudniu 1975 r. nasunięto w miejsce przy-
szłego szybu wieżę typu POZNAŃ -5 wraz z wysypem
wolnostojącym. Wcześniej, bo 21 listopada 1975 r.,
Edward Gierek I sekretarz PZPR) dokonał uroczystego
wmurowania aktu erekcyjnego pod budowę pierw-
szej kopalni Lubelskiego Zagłębia Węglowego. W tre-
ści aktu erekcyjnego napisano min.: „To niezmiernie
-ważne dla gospodarki narodowej zagłębie rozpocznie
produkcję węgla kamiennego w 1980 r., przyczyniając
się do dalszego wzrostu wydobycia węgla kamiennego
w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, rozwoju przemy
słowego i awansu społecznego Ziemi Lubelsko-Chełm-
skiej”.
Z lewej strony, przez całą długość aktu, namalowa-
ne były dwie szarfy: biało czerwona i górnicza – zielo-
no czarna. Na dole szarfy łączyła pieczątka – czerwo-
ny orzeł na białym tle. Dokument miał 40 cm długości
i 21 cm szerokości.
Wiceminister podał akt erekcyjny sztygarowi od-
działowemu Karolowi Szyndlerowi, który go włożył
do niklowanego pojemnika, a następnie podał go
Edwardowi Gierkowi, ten włożył metalowy pojemnik
do pozostawionego otworu w murze głowicy, po czym
go zamurował.
W tym dniu nastąpił rozruch pierwszego zespołu
mrożeniowego oraz podłączono otwory mrożeniowe
do obiegu solanki. 2 stycznia 1976 r. załoga przystąpi-
ła do głębienia szybu I, który miał ostateczną średnicę
6,0 m. 21 stycznia 1975 r. głębienie przerwano z powo-
du nagłego wdarcia się wody z kurzawką z poziomu
nie zamrożonych utworów czwartorzędowych. Utwo-
ry te zalegają do poziomu ok. 30 m. Są to silnie zawod
nione piaski, gliny i żwiry, a także wkładki z warstw
organicznych. Dopiero 26 lutego 1976 r. wznowiono
głębienie szybu. Udało się to dzięki intensyfikacji mro-
żenia. Takie były początki budowy szybów w polu Bog-
danka przed 40 laty.
Wiertnie na terenie przyszłych szybów I i II w Bogdance. Piwnica mrożeniowa szybu I w Bogdance.