Urodził się w roku 1924 w Kazimierzy Wielkiej woj. świętokrzyskie. W roku 1950 ukończył Wydział Górniczy AGH Kraków - mgr inż. górnik. W roku 1972 uzyskał tytuł dr. nauk technicznych na Politechnice Śląskiej za pracę „Zabezpieczenie wyrobisk eksploatacyjnych przed zawałami w pokładach tąpiących“. W roku 1974 uzyskał tytuł docenta mianowanego nadany przez Ministra Przemysłu Ciężkiego. Po studiach podejmuje pracę w KWK Szombierki w Bytomiu, gdzie przechodzi staż górniczy od sztygara oddziałowego do dyrektora kopalni. W kwietniu1972 r. powołany zostaje na stanowisko dyrektora Zakładów Badawczych i Projektowych Miedzi „Cuprum“ we Wrocławiu. W roku 1978 otrzymuje Nagrodę Państwową I stopnia za opracowanie i twórczy projekt budowy Zakładów Górniczych „Rudna”. Autor publikacji „Mechanizacja podziemnych kopalń rud”, Katowice 1985, jak i wielu artykułów w czasopiśmie CUPRUM dotyczących problematyki tąpań, ochrony środowiska na terenach eksploatacji miedzi. Na IX Światowym Kongresie Górnictwa w Dusseldorfie w 1976 r. wygłosił referat na temat projektowania, budowy i eksploatacji głębokich kopalń rud miedzi. Jest autorem publikacji dotyczącej zastosowania hydraulicznej obudowy kasztowej w komorowo-filarowych systemach eksploatacji w warunkach kopalń Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Celem zastosowania tego typu obudowy było zmniejszenie strat eksploatacyjnych poprzez wybieranie filarów podporowych. Obudowę opracowano w ZBiPM „Cuprum”. Współtwórca wynalazku „Nadszybie górniczego szybu wydechowego”, do którego uprawniony był Kombinat Górniczo-Hutniczy Miedzi Zakłady Badawcze i Projektowe Miedzi „Cuprum”. Poniżej poszczególne przekroje konstrukcji. W lutym 1981 r. przechodzi na emeryturę.