30 listopada 1982 roku w kopalni "Bogdanka" uruchomiona została pierwsza ściana wydobywcza, rozpoczynająca eksploatację węgla w Lubelskim Zagłębiu Węglowym. Lubelska przygoda z górnictwem rozpoczęła się od wielkiego planu budowy 7 kopalń wraz z potężnym scentralizowanym zapleczem, miastami, drogami i lotniskiem. Doszło do realizacji jednej skromnej kopalni K-1, obecnie LW Bogdanka SA, której budowa została dokończona ze środków własnych po zaprzestaniu finansowania inwestycji z budżetu centralnego w 1989 roku.

Pierwsza ściana uruchomiona przed 30 laty, jak na dzisiejsze standardy była dość skromna: 100 m długości, wydajność poniżej 800 t/dobę, limitowana wprawdzie zdolnością wydobywczą szybów, ale rzeczywiście jej możliwości nie były wówczas dużo większe.

Wyposażenie mechanizacyjne ściany było pieczołowicie dobrane do nowych warunków - obudowa zmechanizowana FAZOS-17/37 Oz, kombajn ścianowy Rybnik-73. Było to wówczas ultranowoczesne wyposażenie.

Z uwagi na olbrzymie problemy, jakie piętrzyły się w początkowym okresie kopalni, takie jak: przejście głębionymi szybami przez warstwy albu (kurzawki), zaciskanie wykonanych wyrobisk poziomych, a także konieczność przebudowy zniszczonych wlotów szybowych, pierwsza ściana zwana badawczą prowadziła samotną eksploatację na poziomie ok. 800 t/dobę, aż do kwietnia 1986 roku, a wiec ponad 5 lat.

Okres minionych 30 lat eksploatacji węgla w kopalni Bogdanka to niewątpliwie czas żmudnych zmagań z naturą i przeciwnościami technicznymi, ale też, coraz częściej, czas wprowadzania innowacyjnych rozwiązań. To gruntowna restrukturyzacja oraz tworzenie podstaw wzrostu wydajności pracy i obniżenia kosztów. Czas tworzenia jednej z najbardziej nowoczesnych kopalń węgla kamiennego w Polsce i na świecie.

Źródło: nettg.pl