Skok przez skórę

Skok przez skórę to obrzęd przyjmowania adeptów (lisów) do stanu górniczego. Odbywał się on w gospodzie na szychcie piwnej. Adepci doprowadzani byli w śpiewnym korowodzie przez lis-majora przed oblicze starych kopaczów (starych strzech).

Po egzaminie kandydat wykonywał skok przez skórę, po czym następowało pasowanie na górnika. Do stołu biesiadnego doprowadzał go ojciec piwny.

Skóra górnicza, zwana również łatą, była najważniejszym akcentem zawodowym, atrybutem wyposażenia górniczego. Skórę podkładał sobie górnik pod kolana, gdy musiał pracować w pozycji klęczącej; okrywał się nią, gdy ze stropu lała się woda; siedział na niej przy posiłku; również na niej dokonywana była wypłata. „Skóra" stała się symbolem przyjęcia do stanu górniczego.

Mianowanie na górnika było zawsze aktem uroczystym. Obecnie skok przez skórę jest kultywowany w ramach uroczystości Barbórkowych. W Zagłębiu Miedziowym ceremonia „skoku przez skórę" prezentowana jest przeważnie podczas spotkań na Karczmach Piwnych lub w formie inscenizacji na ulicach miast górniczych. Uroczystość tę kończy odśpiewanie Górniczego Hymnu.